|
Bubuś odszedł Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody
Bubuś odszedł Z wielkim bólem informuję, że mój najukochańszy przyjaciel - Bubuś - odszedł z tego świata. Nic nie pomagało. Stan Bubusia lawinowo się pogarszał, praktycznie w żaden sposób nie reagował na kroplówki, elektrolity i tabletki. Miałem jeszcze trochę nadziei, że może kuracja sterydami i leczenie objawowe postawią go choć trochę na łapki, ale niestety, w dalszym ciągu nie wstawał, nawet nie próbował się podnosić, nie pił samodzielnie ani nie jadł. Dzisiaj rano z dużym trudem podjąłem decyzję o eutanazji. Wizyta została umówiona na godzinę 19:30. Około 3-4 godziny przed wizytą Bubu zaczął charczeć. Prawie cały czas byłem przy nim i go głaskałem. Kiedy zabierałem rękę, to szturchał mnie główką, a więc kontynuowałem. Miałem obawy, że może wcale nie potrzebował (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Zakręt życia Moje myśli, przemyślenia, terapia
Gdzieś tam za zakrętem szarych myśli Rozległ się dźwięk tłuczonego szkła Przeciął mgłę skłębionych rozmów Pomiędzy sercem a rozsądkiem Czy to spadła łza? Nikt nie odpowiedział tylko głucha cisza Wiatr przegonił zawieszone słowa Całe miasto oddech wstrzymało Serce z rozsądkiem milczeć zaczęło Dlaczego tak smutno się zrobiło? I nagle niebo płakać zaczęło Chmury złowrogi odcień przybrały Pioruny uderzają w Twe słabe ciało (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Keiko (2022) Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody
Keiko (2022) Tokio, postpandemiczna rzeczywistość. Keiko jest niesłyszącą bokserką ścierającą się z dotkliwą samotnością w obliczu pandemii i własnych ograniczeń. Kadr z filmu Keiko (2022) Surowy obraz. Przez niemalże cały seans na twarzy Keiko gościł smutek, nieliczne momenty pozwalały jej na pogodny uśmiech. Filmowi towarzyszy wręcz ustawiczny smutek i melancholia, którą sub (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Co nam psuje humor na co dzień? Rozwój osobisty
Każdego dnia mamy wiele powodów do smutku i niezadowolenia. Niektóre przykrości pojawiają się z naszej winy bo dopuściliśmy się zaniedbań. Jednak często jest i tak, że przykrości spotykają nas niespodziewanie. Najważniejsze jednak jest to jak do nich podejdziemy, czy będziemy długo je roztrząsać czy uda nam się zdobyć na optymizm. Źródłem przykrości często są inni ludzie. Ktoś na nas źle spojrzy, powie coś przykrego, ekspedientka w sklepie będzie niemiła itd. Wokoło pełno jest toksycznych osób, które tyle czekają na to, żeby komuś dogryźć. Niestety toksyczni ludzie właśnie tak działają: myślą, że jak komuś innemu będzie gorzej to i oni lepiej się poczują. Jeśli więc ktoś ci robi aluzje, że jesteś biedny, niezaradny, nie masz tego czy tamtego, nie bywasz tam gdzie wypada, nie żyjesz tak jak większość bo na przykład nie potrzebujesz ślubu to pomyśl sobie po prostu: “że guzik innym do tego jak ty żyjesz”. Nieprzyjemnie czu (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Nakarmić kruki (1976) Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody
Nakarmić kruki (1976) Carlos Saura przenosi mnie do świata melancholii i cierpienia. Dzieciństwo wielu z nas kojarzy się ze swego rodzaju idyllą, ale niestety los bywa bezduszny. Główną bohaterką filmu Carlosa jest Ana (Geraldine Chaplin), dziewczynka która w krótkim czasie traci oboje rodziców. Traumatyczne doświadczenia powodują, że Ana odseparowuje się od rzeczywistego świata i ucieka w świat wyobrażeń. Matka dla Any była ideałem, ucieleśnieniem najwyższego dobra i najwyższych wartości. Śmierć najbliższych zostawia trwałą bliznę na subtelnej psychice dziecka. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Wieloryb (2022) Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody
Wieloryb / The Whale (2022) Obraz w formacie 4:3, klaustrofobiczny, przytłaczający klimat. Darren Aronofsky nie spuszcza z tonu i odważnie kroczy wyściełanym emocjami torem. Charlie (Brendan Fraser) pracuje jako nauczyciel angielskiego w formie zdalnej i zmaga się z otyłością. Otyłością olbrzymią, która sprawia, że nie jest w stanie wyjść poza ściany swojego domostwa. Kreacja Frasera fenomenalna, ale nie pozwoliłem sobie na zawężenie horyzontu i dostrzegłem również świetną grę aktorską u pozostałych. Niemal każdy pokazał kunszt i profesjonalizm; jedynie występ Simpkinsa w roli kaznodziei zdawał się odstawać od reszty. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Przyjaźń? To chyba nie dla mnie.. cz 1 W pogoni za lepszym jutrem ^^
Pamiętnikowe wypociny z emocjami .. Ciężko jest mi utrzymać jakąś znajomość tak długodystansowo.. Moja mama mi mówiła wielokrotie, że to dlatego, że jestem krótko w jednym miejscu.. Trochę prawda, ale innym się chyba udaje mieć znajomość na odległość... Od początku.. Nie sposób się domyślić, że z przedszkola nie mam żandej "przyjaźni" ani koleżanki ani nie utrzymuję z NIKIM kontaktu.. Podobnie jest z ludzmi z podstawówki.. Marzyłam o tym by zmienić otoczenie, bo przedszkole i szkoła podstawowa to była droga usłana płaczem.. Nawiążę do tego w innym wpisie.. Mimo, że rodzice dawali mi ogromne wsparcie i pomagali w tych sytuacjach to często nie było lekko.. Moja najbliższa koleżanka poszła do innego gimnazjum niż ja. Ja poszłam po za rejon, chciałam iść do lepszej szkoły i tak też się stało. Więc nowa szkoła i nowe znajomości.. W gimnazjum miałam znikomy kontakt (na palcach policzyć) i ilość spotkań ze "znajomymi" z podsta (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
złość czy smutek? sama nie wiem.. W pogoni za lepszym jutrem ^^
Dodałam kategorię o emocjach.. Miałam na nią jakiś plan. Potem ją usunęłam, bo w sumie zastanawiałam się po co ja to stworzyłam. Kompletnie zapomniałam jaki miałam pomysł, aż do dziś.. Już wiem. Więc zakładam ją jeszcze raz, chociaż o trochę innej nazwie (wtedy "regulacja emocji"). Mam doła.. Najpierw czułam dziwne poddenerwowanie, potem poszło w kryzys.. Do tego stopnia, że postanowiłam nie jechać na egzamin do Łodzi. Mówię o tym mojemu R a okazuje się, że przecież pokój juz opłacony -.- ja takie ŁOOOT? Przecież miała być możliwość odwołania rezerwacji za darmo, ale kuwa nie w tej opcji -.- Poszliśmy na łyżwy. Tak, ja z takim parszywym nastrojem. Po drodze przekonywał mnie, że na pewno sobie poradzę i że jedziemy w lutym zdać. Ja raczej jadę zobaczyć jak to wygląda, bo jestem przekonana, że nie zdam :( Wróciliśmy. Teraz jest to bardziej smutek, żal, bezradność.. Zła jestem na siebie ogólnie, że dokonałam w swoim (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Czas... Depresja, Ja i on
Mówią że czas leczy rany u mnie czas powoduje że widzę więcej niż wtedy...mam 35lat i depresję często myślę o śmierci o tym że już na mnie czas, nie chce żyć dalej w poczuciu strachu. Boję się każdego dnia, boję się otwierać oczy rano. Mimo że tęsknię za Babcia i Dziadkiem bo to z Nimi mam najlepsze wspomnienia z dzieciństwa chciałabym móc spotkać się z Nimi już. W wieku 21lat zmarła mi Mama i mimo że nigdy nie byłam dla Niej córka to i tak tęsknię za tymi momentami gdy choć czasem była dla mnie Mama. Kiedyś przeczytałam że śmierć opłakujemy tylko dlatego że boimy się zostać sami ja płacze nad swoją ułomnością nad tym że nie potrafię powiedzieć ludzia którzy doprowadzili mnie do stanu depresji jakimi strasznymi ludźmi są dla mnie i że to jak bardzo chcieli pokazać mi jak beznadziejna jestem sprawiło że jestem tak doskonałą we wszystkim co robię ale nie potrafię im jeszcze tego udowodnić. Przyjdzie czas mam nadzieję że zdążę pokazać im co stracili zanim odejdę.... (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
BYŁAM mojeja
BYŁAM ... Przerobiłam temat, przetrawiłam go ... ułożyłam w głowie, choć ciężko ... Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Brak ... mojeja
Brak ... Zakładając bloga, myślałam o innym jego przeznaczeniu. Miało być : rodzinnie, wesoło, trochę podróży, wycieczek, może trochę o diecie i ruchu ... Życie jednak ma swój scenariusz, mamy złe samopoczucie, pogoda za oknem nie rozpieszcza, krótkie dni ... ale gdy dojdzie do tego ciężka choroba bliskiej Ci osoby, to musisz gdzieś to wyrzucić. Nie każdy chce rozmawiać o tym z kimś z realnego świata, często nie ma z kim lub po prostu nie czujesz się na siłach, aby o tym rozmawiać. Zobacz cały wpis na blogu » |
|
W morzu osiągnięć Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody
Tydzień pełen sukcesów Bardzo optymistycznie podchodzę do podsumowania tygodnia. Byłem na mityngu, wystawie psów, terapii, dużo ćwiczyłem siłowo oraz aerobowo i zdobyłem punkt widokowy Pachołek! A poza tym obejrzałem kilka dobrych w moim odczuciu filmów i jestem w trakcie czytania wartościowych książek. Jasne, były trudniejsze momenty, a w tym trochę głodów, ale ze wszystkim udało mi się uporać. Cieszy mnie również stan mojego pupila, że pomimo ciężkich, upalnych dni jest w całkiem niezłej formie, a i sierści mniej gubi, być może powrót do pierwotnej karmy i odpowiednia suplementacja zaczęły działać. W każdym razie jest poprawa i to najważniejsze. I trochę smutku.. Było też coś niecoś smutku, że na terapii (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Kamień Wiralowa Ciotka - na pohybel rzeczywistości
W kamieniu wyryte zostało Twe imię. Dziś patrząc na te litery, za nic Cię nie winie. (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Depresja vs. Smutek Psychologia
Czy kiedykolwiek ktoś otworzył się przed Wami i powiedział, że choruje na depresję? Czy odpowiedzieliście coś w stylu „oh, doskonale Cię rozumiem, też jest mi czasem smutno”? Jeśli cokolwiek takiego miało miejsce, to możliwe, że jesteście jednymi z tych, którzy mają problem z odróżnieniem smutku od depresji. O ile sam koncept smutku i depresji może być zbliżony do siebie, o tyle jest przynajmniej kilka bardzo istotnych różnic między nimi. Wg. amerykańskiego towarzystwa psychologicznego, depresja jest definiowana jako zaburzenie nastroju charakteryzujące się uporczywymi negatywnymi emocjami oraz zmianami w myślach i zachowaniach chorego. Częściej (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Świąteczny czas... Sama o sobie samej
To chyba były jedne z najtrudniejszych świąt dla mnie. Zrozumiałam, że coś znowu się skończyło. Pozostał smutek, żal i nicość. Zamiast radości i wesołego "Ho, ho, ho" były łzy smutku, rozczarowania i żalu. Niby nie pierwszy raz się na kimś zawiodłam ale pierwszy tak dotkliwie. Strzała trafiła prosto w moje serce i rozerwała je na milion maleńkich kawałków. Ból, który temu towarzyszył był nie do opisania. Smutek, że jestem z tym sama ze sobą nie mniejszy. Dopiero tutaj znalazłam swoje miejsce aby móc się wygadać, wypłakać, wyżalić. Tak sama do siebie i ze sobą. Przelać wszystkie słowa na bloga i odetchnąć z ulgą, że choć część tego ciężaru została zarzucona. Że nadejdzie ulga, ukojenie, a łzy smutku w końcu wyschną .. Zobacz cały wpis na blogu » |
W trosce o komfort korzystania z naszego serwisu chcemy dostarczać Ci coraz lepsze usługi. By móc to robić prosimy, abyś wyraził zgodę na dopasowanie treści marketingowych do Twoich zachowań w serwisie. Zgoda ta pozwoli nam częściowo finansować rozwój świadczonych usług.
Pamiętaj, że dbamy o Twoją prywatność. Nie zwiększamy zakresu naszych uprawnień bez Twojej zgody. Zadbamy również o bezpieczeństwo Twoich danych. Wyrażoną zgodę możesz cofnąć w każdej chwili.