|
Lekcja 28d oryginalna42@pino.pl
13. O rezygnacji z wyłączności – przyjęcie rodzeństwa. Z wielka miłością i wrażliwością zadbaj o komfort swojego dziecka, jeżeli na świat ma się pojawić kolejne. Kochaj je. Mów o swej miłości do niego, ale i do tego drugiego dziecka także. Wskazuj dziecku profity wynikające z roli starszego. Skup się na przywilejach, możliwościach Im bardziej sam ufasz, że będzie dobrze, ponieważ jest to zjawisko całkowicie naturalne, tym większe prawdopodobieństwo, ze „zarazisz” tym nastawieniem starszego potomka. Mówcie z dziećmi o wszystkim głośno: o lękach, o zazdrości, o zniecierpliwieniu. Szukajcie razem dobrych stron, ale nie kreujcie w dziecku roli skrzywdzonego, bądź też takiego dużego, co we wszystkim ustąpi, bo .. jest duży. 14. konfiguracja rodzinna. Nie bagatelizuj roli strukturalnej pozycji dziecka w rodzinie, mianowicie tego, czy jest ono pierwsze, kolejne, czy ostatnie; jak układa się konfiguracja wieku, płci T (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 28c oryginalna42@pino.pl
7. O naszych lękach i obawach. Twoje leki nie musza być lękami Twojego dziecka. Każda Twoja obawa może stać się podstawa lęku dziecka, które wychowujesz. Wydaje Ci się słuszne, że dzielisz się z nim swoim lękiem, bo w ten sposób, Twoim zdaniem, je zabezpieczasz, zmniejszasz ryzyko nieszczęścia. To nieprawda. Znacznie lepiej będzie, gdy podasz dziecku spokojny komunikat „Boję się tego”. Najważniejsze jest, abyś dał mu prawo do innej reakcji, do radości, poczucia bezpieczeństwa, a nawet fascynacji, którego Ty sam nie doświadczasz. Małe dziecko może nauczyć Cię brać do ręki żaby, huśtać się wysoko, śmiać się podczas głośnych grzmotów, o ile Ty sam nie przekonasz go wcześniej, że to jest straszne. Nie okłamuj dziecka, mówiąc mu, iż życie polega tylko na robieniu tego, na co ma się ochotę. Dziecko jest wolnym człowiekiem i nieszanowanie jego woli, prowadzące w skrajnej postaci do buntu lub całkowitego podporządkowania jest bezsensowne i patologiczne. Nie m (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 28b oryginalna42@pino.pl
Co można robić, a czego należy unikać, by rola rodzica miała szanse stać się dla nas nagradzająca 1) Miłość bezwarunkowa – przede wszystkim. 2) Nadawanie informacji zwrotnych o zachowaniach. Potwierdzaj istnienie swojego dziecka. Reaguj na nie. Inaczej będzie miało wrażenie, ze dla Ciebie nie istnieje. Dziecko potrzebuje jasnych, wyrazistych komunikatów wyrażanych jako reakcje na jego zachowanie. Najlepiej mówić dziecku, co czujemy w związku z jego zachowaniem. Mów jasno, prosto, bez ocen, adresuj bezpośrednio i autoryzuj swoje wypowiedzi np. Jestem zawstydzona, gdy krzyczysz głośno w sklepie; Cieszę się ,ż e się do mnie przytulasz. Nie oceniaj dziecka, wypowiadaj się o jego zachowaniu. Dziecko kochaj, a zachowanie koryguj. 3) Akceptacja – od marzeń do realiów. Twoje dziecko nie musi być idealne. Ty tez nie. Dziecko jest jakie jest (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 28a oryginalna42@pino.pl
RODZICIELSTWO W KATEGORII WSPÓŁZALEŻNOŚCI I AFILIACJI W każdej interakcji podlegamy działaniom sił innych osób oraz sami wywieramy na nie wpływ. W ten sposób dokonuje się ograniczania wolności innych i manipulacji. Na wymiarze współzależności opisujemy ten aspekt interakcji, który określa stopień zależności zachowania jednej osoby od zachowania drugiego człowieka. Gdy stopień zależności jest duży, mamy do czynienia z kontrolą czyjegoś zachowania, gdy jest znikomy lub żaden, mówimy o wzajemnej wolności w relacji. Na wymiarze afiliacji zachowanie interpersonalne można opisać, interpretując je jako zbliżanie się lub oddalenie. Wymiar ten jest dwubiegunowy. Posiada krańce miłości i wrogości. Miłość na tym wymiarze oznacza zbliżanie się oraz bycie otwartym na drugiego człowieka. Wrogość opisywana jest jako oddalenie się lub pozostawanie zamkniętym na drugą osobę. RODZICIELSTWO W ANALIZIE TRANSAKCYJNEJ Podczas pierwszych, decydujących lat życia dziecko otr (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 1 mózg oryginalna42@pino.pl
Psychologia – nauka o procesach psychologicznych i zachowaniu. Procesy psychologiczne – to, to co czyni mózg, kiedy osoba przechwytuje informację, przywołuje je, bądź posługuje się nimi lub gdy czuje w określony sposób. Zachowanie – możliwe do zaobserwowania na zewnątrz działania jednostki indywidualne lub grupowe. Celem psychologii jest opisywanie i wyjaśnianie procesów psychicznych i zachowania. I poziom mózgu – jego techniki wizualizacji i koncentracji. Koncentruje się na szczegółowych aktywności mózgu, jego strukturze i właściwościach komórek mózgowych i ich połączeń z hormonami zmieniającymi sposób tego funkcjonowania oraz dających początek genów. II poziom osoby - jego przekonania i cele jakie mogły go motywować. Koncentruje się na osobie jako całości oraz jej przekonaniach, pragnieniach, uczuciach. III poziom grupy - role i reakcje. Sposoby w jakie grupy ludzi kształtują indywidualne pr (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 28 oryginalna42@pino.pl
Rola rodzica jest traktowana zarówno jak rola naturalna, jak i rola z wyboru. Niektórzy chcą traktować rodzicielstwo jako łaskę, dar, a inni jako ponury i nigdy niekończący się obowiązek. Podstawową funkcją rodzicielską, której spełnienie stwarza możliwość normalnego rozwoju dziecka, jest zapewnienie mu poczucia bezpieczeństwa. Dla każdego dziecka lepiej jest, jeśli ma jakiegokolwiek rodzica, nawet takiego, który na nie krzyczy, jest niedelikatny, szarpie .. Dziecko jest w znacznie gorszej sytuacji, gdy jego rodzic wcale się nim nie interesuje. Żeby dziecko istniało i chciało mu się żyć, musi istnieć świadomość, że jest czyjeś, że komuś na nim zależy. Personalnie! Formuła TLC (Tender Loving Care – opieka pełna subtelnej miłości). Ważnym elementem matczynej opieki jest przyjemność dotykania. Matczyna opieka jest bardzo ważnym czynnikiem społecznym i z tej opieki nie wolno rezygnować. RODZICIELSTWO W UJĘCIU ZADANIOWYM . Czasami spotykamy się w literaturze oraz w pra (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 25a oryginalna42@pino.pl
Jesteśmy permanentnie oceniani. Ocenianie jest przypisane roli ucznia. Ocena może spełniać rolę obiektywnego miernika tylko w bardzo niewielkim procencie przypadków. Gdy nauczyciel mierzy czas biegu na określony dystans, posługuje się stoperem, ale nie ma pojęcia, jak bardzo znacząco różnie zachowuje się, gdy dokonuje pomiaru tempa biegu kogoś, kogo darzy sympatią lub też .. antypatią. Dobrze jest, gdy ocena jest informacją zwrotną dla osoby uczącej się, zarówno o jej obecnym poziomie wiedzy jak i o indywidualnym postępie. Uczeń powinien wiedzieć, czego nie potrafi, ponieważ to daje mu bezpośrednią szanse na dokonanie postępu. Moc regulacyjna oceny nie powinna polegać na zahamowaniu aktywności, ale na mobilizacji. Nie jest wcale tak ważne, jaki stopień stawiasz; ważne jest to, co wywołujesz tym faktem w określonej osobie. Ocenianie nie jest pomiarem wagi i wzrostu – to finezyjny proces nadawania informacji zwrotnych, które mają się przyczynić do stymulacji indywid (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 25 oryginalna42@pino.pl
Uczymy się przez całe życie; to fakt niezaprzeczalny, chociaż różna jest intensywność procesu oraz rodzaju treści przyswajanych. Uczyć się znaczy to kodować nowe informacje, przyswajać wiadomości, umieć je stosować w znanych albo nowych okolicznościach, posługiwać się nabyta wiedzą w nowych kontekstach i w sposób twórczy, odkrywać coś subiektywnie lub obiektywnie nowego, nabywać i rozwijać umiejętności. Jest prawie niemożliwe, aby jednocześnie zaspokoić wymagania roli ucznia, które SA przekazywane przez rodziców, nauczycieli i rówieśników. Najważniejsze rozróżnienie w zakresach tych ról dotyczy treści ukrytych, a nie tych deklarowanych świadomie. Uczeń idealny dla nauczyciela jest często utożsamiany z osobą, która nie absorbuje uwagi, jest mało wymagająca. Bywają jednak nauczyciele, którzy oczekują od uczniów żywego zainteresowania, pasji, zachowań twórczych. Często spotyka się życzenie rodziców (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 24b oryginalna42@pino.pl
Dzięki korzeniom żyjemy. One ułatwiają nam czerpanie radości z życia, poczucie więzi z innymi, radość i energię. Silny korzeń jest swoistym akumulatorem energii i sił witalnych, humoru, optymizmu. Pozwala na przetrwanie w najbardziej niekorzystnych warunkach. Człowiek bez powiązań jest tylko wizją umysłu. Odkrycie innych ludzi rozszerza odkrycie samego siebie. Mądrość młodzieńcza jest zapałem. Wychowanie nie tworzy człowieka ale pozwala mu tworzyć samego siebie. Scenariusz to plan życiowy, który jest realizowany bez względu na to, czy chcemy mu się podporządkować, czy też nie. Został utworzony wcześniej, w dzieciństwie wskutek nacisku ze strony rodziców. To plan życia oparty na decyzjach podjętych na etapach rozwoju, który hamuje spontaniczność i kreatywność w rozwiązywaniu problemów i w stosunkach międzyludzkich. Nasz program, scenariusz, skrypt .. mówi nam, co i jak trzeba w życiu robić, jak sobie poradzić, biorąc pod uwagę zakazy, nakazy i atrybucje oraz przyz (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 24a oryginalna42@pino.pl
Dzieckiem własnych rodziców w wymiarze biologicznym i społecznym jest się do końca życia. Nosimy ich w sobie. To, co nam dali, czego nas pozbawili, co ofiarowali w nadmiarze, a czego ma mało, buduje naszą osobowość. I jest to cos, z czym musimy się liczyć. Jako dorośli i niezależni możemy wykorzystywać zaofiarowany nam kapitał, albo też jesteśmy zmuszeni ponieść wielkie nakłady na kompensację niedostatków. M. Singer i L. Wynne stwierdzają, że w rodzinach zdrowych rodzice ,uważnie słuchają tego, co mówią dzieci, wymieniają z nimi poglądy, istnieje wzajemna komunikacja. Dzieci uczą się umiejętności właściwych i cenionych przez dany krąg kulturowy, takich jak: badanie rzeczywistości, rozumienia siebie jako osoby, własnych umiejętności i ograniczeń, zainteresowań i zdolności do nawiązywania kontaktów międzyosobowych, a także interesują się planowaniem działań przyszłościowych i ich realizacja w życiu.” Dorastające dziecko powin (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 27b oryginalna42@pino.pl
Często dominującym w psychologii ujęciem pracy ludzkiej jest utożsamienie jej z analizą efektywności, produktywności oraz niezawodności działania. Zakłada się, iż istnieje pewne kryterium właściwego funkcjonowania psychicznego człowieka, a jest nim najczęściej efektywność jego działania. Możliwości człowieka uzależnione są głównie od jego procesów poznawczych, emocjonalnych oraz celów i planów życiowych, które pragniemy poprzez pracę zrealizować. W pracy konkretne zadania są najczęściej zlecane Najważniejsze jest to, na ile osoba je akceptuje. Człowiek może negować cel lub program zleconego działania. Ważna jest nawet akceptacja warunków realizacji działania. Bardzo rzadko osoba może odmówić realizacji zadania bez poniesienia negatywnych konsekwencji. Człowiek, który nie akceptuje tego, co robi odczuwa przymus, przeżywa negatywne stany emocjonalne, odczuwa dyskomfort psychiczny. Bardzo istotna jest również relacja między t (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 24 oryginalna42@pino.pl
Rola to coś, co można grac, pełnić, w czym można kogoś obsadzić. W roli możesz być bezkonkurencyjny, odkrywczy, autentyczny albo sztywny, odtwórczy. Rola może do kogoś pasować, być nie tylko zgodna z jego naturą – chociaż prawidłowo odtwarzana. Jest olbrzymim sukcesem albo kompletna porażką. Jeżeli nie marzymy, nie stwarzamy sobie szansy na realizację czegokolwiek. Realizacja marzeń jest stresująca i wymaga ponoszenia znacznych kosztów i wyrzeczeń. Największym wyrzeczeniem, które musi podjąć każde z nas, jest rezygnacja spełniania roli w sposób idealny; bez względu na to, o którą z ról chodzi. Niektórzy mówią, że niezbędnym warunkiem do rewelacyjnego wypełnienia roli jest .. „odbycie żałoby po wyobrażeniu, iż jest się w określonej roli idealnym”. Aktor grający rolę w różnym stopniu identyfikuje się z nią, utożsamia, scala, wchodzi w nią, aktywnie „przepuszczając” przez siebie te treści, które (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 27a oryginalna42@pino.pl
Dla człowieka dorosłego praca jest podstawową formą jego działalności, dyktuje nam warunki co do tego, jak i kiedy będziemy wypoczywać, nierzadko podporządkowujemy jej nasze miejsca zamieszkania, a nawet decyzje rodzinne lub tez osobiste..Rola zawodowa należy do tej grupy ról, które obejmują niemal całokształt zachowania człowieka. Przewiduje zachowania istotne dla pełnienia zawodu. Rola ta obejmuje cały szereg innych zachowań, nawet sposób ubierania, odpowiednich manier, sposobu mówienia, stosowania odpowiednich form gramatycznych. Rola zawodowa wpływa także na zakres i rodzaj, a i często częstotliwość kontaktów towarzyskich. Praca stała się podstawą rozwoju uczenia się. Wszelkie czynności człowieka są kierowane dopływem informacji i wszystkie wymagają stosowania zasobów utrwalonych wiadomości. Praca, jako system działalności najbardziej skomplikowany, wymaga tych wiadomości jak najwięcej. W perspektywie społecznej uczenie się indywidualne, pr (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Lekcja 27 oryginalna42@pino.pl
Role zawodowe możemy ujmować jako: - oczekiwania, wymogi, standardy oraz aktywności człowieka związane z wykonywaniem określonego zawodu na danym stanowisku, - relacje wobec przełożonych, - relacje wobec podwładnych, - relacje wobec współpracowników, - formę realizacji aktywności twórczej i aktualizowania własnego potencjału, - sposób zapewnienia dochodów umożliwiających utrzymanie, - sposób spędzenia czasu, - formę zdobywania prestiżu, pozycji społecznej, - jako metody pogłębiania lub utrzymania poczucia własnej wartości Ćwiczenie Spróbuj skończyć kilkakrotnie zdanie „Moja praca jest jak … „ (metafory: np. … uprawianie ogrodu, radość twórcza, zawracanie Wisły kijem , mordęga Syzyfa ..). Z czym kojarzy Ci się twoja praca? – podaj ciąg słów np. (biurko, papier, komputer, telefon, szef, (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
lekcja 26c oryginalna42@pino.pl
Nie warto : - wierzyć, że partner będzie spełniał nasze oczekiwania. Nikt nie żyje po to, by spełniać cudze oczekiwania, tym bardziej, że nierzadko w ogóle sobie je uświadamiamy albo inaczej je interpretujemy - wierzyć, że sam będziesz spełniać oczekiwania swojego partnera. Możesz bardzo chcieć je spełniać, ale ta droga prowadzi do podporządkowania swojego życia dobru jednej ze stron - obiecywać sobie, ze będzie się pełniło role w sposób idealny. Lepiej być partnerem życiowym i ze skazami, niż uporczywie dążyć do ideału ponosząc masę kosztów, wieczne niezadowolenie i poczucie winy - obiecywać komukolwiek, że nigdy, zawsze, nigdzie, wszędzie - komunikować się w stylu nie partnerskim - dążyć do władzy lub przyporządkowania się. Władza i manipulacja przeczą miłości, tak samo przeczy jej całkowita rezygnacja, negowanie siebie - skupiać się na wzorach negatywnych - wykorzystywać własna energię n (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
