W 2011 roku przeprowadziłem się do Puław z rodziną. Ruszyłem z Dęblina ,gdzie kilka lat mieszkałem na Pekinie. Poznałem subtelną miłość Dęblina do Ryk,czy na lewą stronę Wisły. WKZ – czyli Warszawa koło Zajezierza, czy Wschodni KaZachstan.
Dotarcie do tej zamieszkiwanej przez pół tysiąca mieszkańców gminy ułatwia trasa rowerowa 4281.
Szczególnie w weekendy Žďárky stają się celem osób lubiących wycieczki na jednośladach czy spacery. Turystów można zobaczyć nie tylko na oznaczonych trasach rowerowych, ale także na ścieżkach spacerowych w pobliskich lasach. Jedna z nich prowadzi do osady Mokřiny, którą tworzą specyficzne domy – drewniane i murowane. Leży ona na wysokości ok 530 m n.p.m., gdzie dawniej znajdowały się bagniste łąki. W 1979 roku na tym terenie zbudowano jednocześnie pięć drewnianych chałup. Około 1900 roku osada liczyła 53 mieszkańców w dziesięciu domach. W tamtym czasie z Mokřin chodziło do szkoły 13 dzieci, a na terenie osady działały dwie karczmy.
Innym przykładem architektury drewnianej w Zdarkach jest dzwonnica – budowla z dwoma dzwonami. Dzwony rozbrzmiewają w południe, w każdy weekend i święta. Każdego dnia słychać „klękanie”, a godzinę mieszkańcy Zdarek rozpoznają nawet bez zegarka, gdyż dzwon słychać zawsze o stałej porze. Klękanie to bicie dzwonów, które powtarzało się codziennie trzy razy – o świcie, w południe i wieczorem.
W przeszłości, podobnie jak w innych miejscowości regionu, na terenie Žďárek działała kopalnia węgla kamiennego. Otwarto ją w XVIII wieku i pozostawała czynna przez blisko dwieście lat, do 1923 roku. O tym rozdziale w historii gminy przypomina pomnik z figurą Maryi Panny oraz niedawno odrestaurowany obiekt administracyjny kopalni Vilemína.
