Poezja

Wpisy zawierające słowo kluczowe poezja.


« najpopularniejsze słowa kluczowe

Początek Przeczytaj mnie

Początek.   Jak wiadomo początki bywają trudne, ale spokojnie ze mną tak nie będzie ;) Moje wielkie marzenie to wydać własną książkę. Czasami coś sobie "skrobie" bez większej motywacji. Ten blog to mój początek nowej drogi. Czekam na konstruktywną krytykę.      (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Wiersz Liryczny

"Każdy chce worek bez dna.... A czym jest poezja? Jaki jej smak? Czy dostrzeżesz szczegóły? Czy nie jest tak? Gdzie cisza, refleksja ukryte przesłanie, A co inny człowiek to inne ma zdanie.... A źródło jej wciąż niewyczerpane... O Polsko w Tobie duma narodów, Historio co w sobie tyle ma wrogów. Przyrodo piękna co cztery pory niesie, wiosna, zima, lato, jesień. Gdzie smak oscypka zadowoli każdego, Gdzie pamięcią wracamy do Jana Pawła 2. Gdzie Park Białowieski przyciągnie każdego, gdzie bursztyny mają w sobie coś pięknego. I nie ma kraju drugiego takiego. 19.04.2019r autor:Mateusz Biernacki

Zobacz cały wpis na blogu »
Miłość dla wszystkich twórczość

menelska miłośćpóki mały jeszcze mi dryganie zginąłemwiesz starychodzi tu taka jednadrobna zmysłowazadbanabez faceta bez dzieckakwitnąca trzydziestkaale na menelanawet nie spojrzykiepska inwestycjateraz na wiosnępieprzą się koty i gołębiea ja mogę tylkopomarzyćidzie jak w tańcujak napalona kotkaciągle to widzęmoże to dziwkaale ma to cośmoże być kim chcedziwką lub zakonnicąlecz nie zginąłem jeszczepóki tego brachui mam z nią piękne snykiedyś miałem wzięcienawet studentki(a kiedyś studentkato nie to co terazteraz każda kurwamoże być studentką)było ich tyle żewiększość zapomniałemobecnie mam Zdzichętak brudną jak jaczerwoną i przepitąstara się jak możeczasem laski robi mia ja ją walę po pyskuzęby kolejne wybijamza to że nie jesttą zadbaną i b (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Wiersze twórczość

tak bardzocząstką świataczułem się tak bardzorozbujani na drążkuskakaliśmy jak najdalejbyłem wtedy ptakiema dziewczęta w letnichsukienkach to motylekarp wyjęty z wodytak bardzo przypominałczłowiekaże aż ściskało sercebijące z tym światem

Zobacz cały wpis na blogu »
Stepy akermańskie enchanted collection

          "Kto chce zrozumieć poemat musi pojechać do kraju poematu , kto chce zrozumieć poetę musi pojechać do krajów poety. Możemy przypuszczać że z takim zamysłem Adam Mickiewicz rozpoczoł podróż na Krym. Stepy akarameńskie powstały dużo wcześniej pod wpływem wyprawy do Akaramenu.          Wiersz składa się z czterech zwrotek Podmiotem lirycznym jest pielgrzym który jest ciekaw nowych wrażeń. Uwór składa się z ciągu pięknych barwnych metafor które prznoszą nas do miejsca w którym sie podmiot liryczny znajduje i stanem jego ducha.  Przykładem takich metafor jest np. wóż porównany do łódki" czy też "step porównany z suchym oceanem " wyrażającym pragnienie podróży. Gdy zaź chcemy odkryć spokój ducha spacerujemy razem a autorem "między ostrymi burzami " słuchając morza " pośród kwiatów powodzi "  W kolejnej zwrotce autor pok (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Historia Balbusiek blog

***"Lubię twój zapach tak delikatny i mdły,jak moje łzy, kiedy mnie nie zostawiasz, kiedy muszę powiedzieć, że to nie ty.Zgorzkniały jak ciemna czekolada, tak bardzo chcę spróbować, lecz wiem, że to nieprzyjemne.Ty możesz być przyjemny, o ile pozwolisz się złapać. (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Czekający Errotyk Balbusiek blog

***"Czekanie jest zgubą i gubi nasze uczucia,choć cieszą mi się usta, gdy wracasz w moje ramiona.Zmęczenie ogarnia moje powieki, choć wiem,że sen by nie nadszedł, nie bez Ciebie.Czas niedokonany obudzić się rano obok twoich ramion, (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Zima 2018 Balbusiek blog

***"Śnieg napadał mi we włosy,cóż ta zima ze mną robi,kiedy z lodu pęka serce,oraz marzną moje progi.Gdzie są ręce do ogrzania,ocieplenia mego lica,Ciebie nie ma, gdzieś poszedłeś,twarz ociepla mi ulica.Tam na której blask latarni,świeci już od siedemnastej,i przez resztę tej ciemnicy,świat oświetla dość szkaradnie.Chcę do domu, bo zimnica,chcę się ogrzać gdzieś przy Tobie,bo choć mało wiem naprawdę,tylko w Tobie znaleźć mogę:Tak to ciepło pożądane,a rzec można pożądania,gdy twych objęć potrzebuje, (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Uczuciowa odstawka Balbusiek blog

***"Chciałabym, abyś zapamiętał mnie tak intensywnie, jak jej perfumy,żebyś zachwycał się kiedyś, że byłam, gdy miałeś dzień ponury.Chciałabym, abyś zapamiętał mnie tak jak kolor jej skóry,żebyś pamiętał, że jak ktoś Cię skrzywdzi, ja wyciągnę na niego pazury.Chciałabym, abyś (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Antonim miłości Poezja nie wiadomo skąd...

Antonim miłości. Na pozór szczęśliwa cisza poranka. Kojącej mgły czar mnie otacza, Na stole pusta, samotna szklanka, Zabrała me myśli, sama rozpacza.   „Tak jednak pusto mi tu bez ciebie”- Kierujesz te słowa do nicości. Czekasz, aż odpowie, aż ukoi twe myśli- W odpowiedzi cisza, antonim miłości.   Gdy mgła opada, świat się odsłania. I puste biurko, na którym wspomnienia… Zmęczony walką o sztukę kochania, Odrzucasz te myśli, czar ukojenia…

Zobacz cały wpis na blogu »
Z.J. Rumel. Poeta, komendant Okręgu Wołyń BCh, ofiara UPA No hope, no fear. Nie ma nadziei, nie ma strachu

Muzyczne motto: „Bóg mnie natchnął poezją i świat lepszy widziałem, choć w ludziach był niepokój i problemy nabrzmiałe. Wierzyłem mocno w lepszą stronę ludzkiej natury. Za wiarę tę przyszło mi wkrótce cierpieć nieludzkie tortury” Dariusz Grzybkowski, „Spowiedź Zygmunta Rumla” (frag.) [Youtube.com/user/KlubGPostrow] Zygmunt Jan Rumel przyszedł na świat 22 lutego 1915 r. w rosyjskim Piotrogrodzie (Petersburgu). Był poetą i publicystą zanurzonym po uszy w polskiej tradycji romantycznej. Tworzył liryki trudne w odbiorze, naszpikowane środkami stylistycznymi i doszlifowane pod względem formy. W swojej wysoce zmetaforyzowanej, melodyjnej poezji sławił Kresy Wschodnie RP jako obszar wielokulturowy i urzekający krajobrazowo. Skąd się tam wziął? Dlaczego właściwie zaczął układać wiersze? O (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
Ucieczka Moje wiersze

              Ucieczka   Poezja, to zwykłe słowa, wydobyte z głębi duszy, chodzą wszędzie za Tobą, nic ich nie poruszy...   Czasem widzisz, to czego nie ma, czujesz- to co zapomniane, otacza Cię ciepło wyimaginowane.... Czuję wciąż- ciepło Twoich rąk..   Wędrujemy razem,  po krainach nieznanych, zbieramy okruchy uczuć- rozsypane ! Czasem ptaków śpiew, umila nam czas-naturą się zachwycamy..!   Spacer, w czasie opadów śniegu z deszczem, nie jest romantyczny- można jednak znaleźć moment, w którym nagle  zaiskrzy- zobaczysz piękno, którego nie było- powróci uśmiech, zagubiony...   Spójrz na stada ptaków, jak ciężko pracują, (...)

Zobacz cały wpis na blogu »
warsztaty czytania poezji o tematyce wojennej wiejska biblioteka

W dniu 8 stycznia  2017 roku o godzinie 15:20  w naszej Gminnej Bibliotece  odbyły się warsztaty czytania poezji.Uczestnikami była młodzież gimnazjalna z terenu powiatu łosickiego.Gościem zaproszonym była Pani Czesława ,która pisze wiersze .Jej twórczość z okresu po II wojnie światowej została zaprezentowana przez nią samą oraz przez kilku uczniów z naszej szkoły.Wiersze te mają bardzo wymowny charakter,ponieważ dotyczą zdarzeń,w których osobiście brała udział  Pani Czesia.Wiersze o tej tematyce należy czytać z powagą i szczególnym wyczuciem chwili.Po prezentacji kilku wierszy ,młodzież mogła zadawać pytania do jednej z naszych najstarszych mieszkanek.Po części oficjalnej odbył się skromny poczęstunek. Młodzież była bardzo zaangażowana  w całe przedsięwzięcie,dlatego powstał pomysł aby takie spotkania czytania poezji organizować częściej.

Zobacz cały wpis na blogu »
Rozdroża.. Moje wiersze

       Rozdroża..   Poezja mojej duszy, nikogo nie musi wzruszyć.. Przynosi jednak ukojenie , osłodzi osamotnienie..   Optymizmem nastraja mnie, ciągłe odnawianie natury.. Jest to cud -trwania, dobrze zaprogramowany..   Myśl , moja ciągle wędruje, szuka nieśmiało nieznanych światów, skąd  będę oglądać upragnione szczęście, moich bliskich..   Dzisiaj jeszcze rozglądam się wokół, podziwiam przyrodę, żyję..! Oddycham pełną piersią, każdego dnia nadzieja  sił mi dodaje..   mariatalar

Zobacz cały wpis na blogu »
Isayashi Kronika wierszem pisana

Krew plamiła złotą zbroje armia wroga poszła w bój a ja nadal tutaj stoje mam na sobie złoty strój mocno ściskam moje noże po policzkach płynie pot tylko Ty mnie widzisz Boże kiedy wykonuje zwrot wokół moich wrogów może szabla znaczy krwawy szlak niesmiertelny złoty pancerz poznał już zwyciestwa smak Isayashi ostrza tancerz wśród swych braci złoty ptak. 

Zobacz cały wpis na blogu »