Theremin

Ten instrument muzyczny najczęściej można usłyszeć w horrorach. Został wynaleziony przez rosyjskiego naukowca Lwa Termena w 1928 roku. Oczywiście trudno nazwać go nowoczesnym instrumentem muzycznym, ale wciąż przyciąga wiele uwagi. Theremin zyskał dużą popularność dzięki swojemu brzmieniu - przerażającemu, nieco wibrującemu. Jest dość często używany w swojej pracy przez undergroundowych muzyków. Trudność gry na thereminie polega nie tylko na pracy rękami, dzięki czemu zmienia się wysokość dźwięku, ale także na potrzebie idealnego słuchu.

Banjolele

Ukulele i banjo to instrumenty z wielomilionową armią fanów, jednak ich hybryda, banjolele, nigdy nie zyskała popularności. Ten instrument to małe Banjo z czterema, a nie pięcioma, strunami. Brzmi bardzo miękko i kojąco, ale nie jest to wygodne dla wszystkich. Banjolele pozostał niszowym instrumentem muzycznym - może z powodu nazwy, może z powodu niedogodności grania na nim.

Omnichord

Firma Suzuki w 1981 roku wprowadziła elektroniczny instrument muzyczny Omnicord. Zaczyna brzmieć dopiero po naciśnięciu klawisza akordu i uderzeniu w metalową płytę. Omnicord miał wszelkie szanse na zdobycie tytułu najpopularniejszego instrumentu, jednak nigdy nim nie został. Jednak na tym instrumencie brytyjski zespół Gorillaz zagrał słynną melodię z piosenki Clint Eastwood.

Gitara barytonowa

Gitary są jednymi z najpopularniejszych instrumentów na całym świecie. Jednak hybrydy instrumentów muzycznych czekały na niemożliwą do pozazdroszczenia przyszłość: połączenie gitary konwencjonalnej i basowej w gitarę barytonową stało się nieudanym eksperymentem. Ze względu na osobliwą konstrukcję brzmi mniej niż zwykle, ale dziś jest używana niezwykle rzadko i tylko w studiach nagraniowych, aby nadać partii gitarowej bogatszy dźwięk.

Glukofon

Instrument muzyczny o nietypowej nazwie, ale bardzo przyjemnym brzmieniu. Zewnętrznie przypomina ręczny metalowy bęben. Jest reprezentowany przez dwie miski, z których jedna ma "języki", a druga posiada otwór rezonansowy. Każda z misek wymaga dostrajania. Historia stworzenia glukofonu jest dość banalna: jego autor, Felle Vega, odciął część butli gazowej i nazwał ją Tambiro. Wiele lat później zmodyfikowany glukofon zaczął być produkowany w wielu warsztatach i zyskał popularność wśród muzyków ulicznych.

Clavitara

Klasyczny syntezator zamknięty w plastikowej obudowie gitary. Podobnie jak wszystkie poprzednie hybrydy instrumentów muzycznych, jest używany dość rzadko, ale ma tę zaletę, że jest kompaktowy.

Syntezator dęty "Ewi"

Jeden z najpopularniejszych syntezatorów, który jednak nie jest znany dużej liczbie fanów muzyki. Łączy syntezator i saksofon. Gra na nim praktycznie nie różni się od gry na saksofonie. Jednak dzięki funkcjom syntezatora można go podłączyć do komputera.

Electronium

Jeden z najbardziej tajemniczych, ale nie współczesnych instrumentów muzycznych, wymyślony przez wynalazcę Raymonda Scotta. Niewiele wiadomo o elektronium - z wyjątkiem tego, że jest on prototypem syntezatora. Jedyny działający egzemplarz należy do kompozytora Marka Mazersbo, jednak nie działa.

Muzyczna piła

W przeciwieństwie do zwykłej piły, piła muzyczna wygina się znacznie mocniej. Muzyk podczas gry opiera jeden koniec o biodro, a drugi trzyma ręką. Łuk służy do wydobywania dźwięku. Brzmi bardzo nietypowo i często można ją usłyszeć w kompozycjach zespołów folkowych. Jednak piła muzyczna jest instrumentem etnicznego gatunku muzyki, który nie był szczególnie rozpowszechniony.

"Fale Martenota"

Jeden z niezwykłych instrumentów, którego autorem był Maurice Martenault. Brzmieniem przypomina thereminbox i skrzypce. Konstrukcja francuskiego instrumentu jest bardzo skomplikowana: muzyk musi naciskać klawisze podczas gry i ciągnąć za specjalny pierścień. "Fale Martenota" wykorzystano przy nagrywaniu piosenek zespołu Radiohead, co nadało im niezwykłe brzmienie.

Harpejji

Instrument muzyczny Harpejji typu strunowego stworzony w 2007 roku przez Tima Meeksa. Stał się mostem, który łączył brzmienie i technikę gry na fortepianie i gitarze. Mówiąc najprościej, nowoczesny instrument muzyczny jest hybrydą dwóch instrumentów. Aby zagrać na nim, trzeba kliknąć struny znajdujące się na panelu. Podobny sposób wytwarzania dźwięku nazywa się tamping. Harpeje są podzielone na dwa rodzaje w zależności od liczby oktaw i strun.

Harfa laserowa

Unikalny w swoim pomyśle koncept instrumentu muzycznego, stworzony w latach 80 przez Jean-Michela Jarre'a, który zaczął go używać w występach. Pomysł jest bardzo prosty: za pomocą wiązek laserowych powstaje obraz harfy smyczkowej, po czym monitorowany jest ruch rąk muzyka. Gdy podczas gry na harfie laserowej muzyk przecina ręką jedną z wiązek, fotoczujnik kieruje sygnał do kontrolera, tworząc sygnały o odpowiedniej częstotliwości, czasie trwania i głośności. Istnieją dwa rodzaje Harf laserowych: otwarte i zamknięte. Ostatni typ Harf laserowych jest koniecznie tworzony na podstawie pełnej ramy, w dolnej części której znajdują się emitery, a w górnej — fotodetektory. Zasada gry na zamkniętej harfie laserowej jest prosta: gdy czujniki fotograficzne wychwytują wszystkie promienie, instrument milczy, gdy którakolwiek z promieni znika — emitowany jest odpowiedni dźwięk. O wiele bardziej interesująca w brzmieniu i grze jest otwarta harfa. Jest to w rzeczywistości potężny laser, którego wiązka jest skierowana w lustro standardowego galwanometru, który rozwija go w postaci strun zwykłej harfy. Czujnik fotograficzny znajduje się w pobliżu punktu wyjścia promieni i łapie światło odbite od ręki muzyka przechodzącego przez promienie. Przetwarzanie takiego sygnału jest bardzo trudne, ponieważ wymaga filtrowania dźwięku z światła, kurzu i promieni odbijanych od ścian, do których potrzebny jest specjalny sprzęt. Być może harfa laserowa jest jednym z najnowocześniejszych instrumentów muzycznych.