wilec klapowany siejemy w marcu i kwietniu do inspektu, w maju do ziemi, można początkiem marca wysiać do doniczek i ustawić je na parapecie, po 15 maja sadzimy do ziemi, słońce, osłonięte od wiatru stanowisko, przepuszczalne, wilgotne, zasobne gleby, wrażliwy na przymrozki, na balkonie używamy dużych doniczek
Śnieg! Dziś rano spadł pierwszy w tym roku, najprawdziwszy śnieg! Wprawdzie z deszczem, ale też się liczy. Na trawnikach i dachach zaparkowanych samochodów zalegają jeszcze cienkie warstwy białego puchu. Pewnie wywietrzeje do jutra, ale mam nadzieję, że to dopiero początek początku zimy.
Kocham śnieg. Kojarzy mi się nieodłącznie z przeszłością, a konkretniej – z czasami dzieciństwa. Ach, chciałabym, aby napadało tyle, żebyśmy mogli ulepić bałwana czy porzucać się śnieżkami… Może wybralibyśmy się na sanki, gdybyśmy znaleźli takie w miarę wytrzymałe i stabilne?
Mam nadzieję, że tegoroczne Boże Narodzenie będzie białe. Pamiętam, że dawno temu, w grudniu, zawsze było śniegu po kolana. Niestety, klimat ulega zmianom, więc śniegu jest przeważnie jak na lekarstwo… Cóż, trzymam kciuki za zimę; wierzę, że nie będzie przypominała jesieni. :)
Marzy mi się pojechać na starówkę, kiedy centrum miasta będzie obwieszone barwnymi świecidełkami i świątecznymi ozdobami. Jestem ciekawa, czy w tym roku odbędzie się Jarmark Bożonarodzeniowy… Zapewne nie, jeśli media dalej będą straszyć nas statystykami… No trudno; wierzę jednak, że na Starym Mieście stanie ogromna choinka, przy której Radek i ja zrobimy sobie pamiątkowe zdjęcia.
Czuję się coraz lepiej. Okej, dopadają mnie jeszcze stany niewyjaśnionego zmęczenia, ale bardzo sporadycznie i na krótko. Jeśli mam porównywać swoje dzisiejsze samopoczucie ze wczorajszym, to nastąpił ogromny progres. Wierzę, że jutro będę już w pełni zdrowa. :) I że będę mogła w spokoju, bez nerwów czekać na moje ukochane święta…
