Budleja Dawida kwitnie od czerwca do października na fioletowo, lubi przepuszczalne, żyzne, umiarkowanie wilgotne, obojętne do zasadowych, waienne gleby, słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru miejsce, południowe ściany domów.
Lubi słońce, osłonięte od wiatru stanowisko, przepuszczalne, zasobne w próchnicę podłoże zbliżone do obojętnego, południowe ściany domu.
Przez pierwsze 2-4 lata po posadzeniu regularnie podlewamy, wiosną nawozimy przekompostowanym obornikiem, osłaniamy na zimę, po 4 latach nie nawozimy, bo nawóz ogranicza kwitnienie powodując rozrost rośliny macierzystej. Najlepsze są sadzonki na własnych korzonkach, które odbijają po zimie.
Przez pierwsze 2-4 lata nie przycinamy, potem rośnie 1-2 m rocznie. Przycinamy pędy boczne co pobudza zawiązywanie się kwiatów, pędy prowadzimy poziomo po podporach. 2 razy w roku tniemy, w marcu i kwietniu usuwamy uszkodzone pędy i prześwietlamy te nadmiernie zagęszczone, zeszłoroczne pędy tniemy nad pierwszym pąkiem jeśli chcemy mieć dużo kwiatostanów, lub nad drugim, gdy chcemy mieć większe kwiatostany.
Na przełomie lipca i sierpnia część nowych pędów przywiązujemy poziomo do podpór, resztę przycinamy nad 4-5 liściem. Glicynie prowadzimy n a stabilnych kratownicach, pergolach, trejażach, bramkach, muszą być stabilne, utrzymać nacisk silnie wijących się pędów i ciężar rośliny.
Glicynia ma pachnące kwiaty ze słodkim nektarem, kwitnie późną wiosną, długo żyje.
