Blogi.pl

przynosisz mi jasnozielone sny
zerwane cichym sercem
o poranku
wręczasz namiętność
której się nie spodziewałam

tak bardzo boję się światła
że scałowuję łzy z mojego cienia
szukam schronienia w objęciach
porzuconej nocy

tak zawzięcie omijam moją miłość
żeby pozwoliła słońcu wzejść
jeszcze raz
na pamiątkę
nie chcę udawać że ból jest
dożywotnią podróżą

nie chcę marzyć tak żeby anioły
otrzepywały skrzydła z popiołu
żeby samotność przypomniała sobie wreszcie
że są tacy którzy oddychają
jej kamiennym snem

którzy nie rozumieją jak daleko stąd
do nieba do ściany
na której wymalowałeś sobie piekło