Wpisy zawierające słowo kluczowe zdrowie psychiczne.
|
Balans między życiem prywatnym a zawodowym Droga do siebie
Balans między życiem prywatnym a zawodowym --- Czasami mam wrażenie, że próbuję złapać dwie różne rzeczy jednocześnie – ambicję i spokój. Jakbym trzymał w dłoniach dwa żywioły, które nie chcą się połączyć. Z jednej strony chcę osiągać więcej, rozwijać się, budować przyszłość, spełniać marzenia. Z drugiej – tęsknię za chwilą ciszy, za niedzielnym lenis (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Rola cierpliwości w długofalowym rozwoju Droga do siebie
Rola cierpliwości w długofalowym rozwoju --- Kiedy myślę o cierpliwości, widzę przed sobą coś więcej niż tylko czekanie. Widzę proces, drogę, którą pokonuję krok po kroku, nawet wtedy, gdy efekty nie pojawiają się tak szybko, jak bym chciał. Zrozumienie roli cierpliwości w długofalowym rozwoju było dla mnie przełomem. Przez lata żyłem w przekonaniu, że liczy się natychmiastowy wynik, szybkie postępy (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Samowspółczucie – dlaczego to nie egoizm Droga do siebie
Samowspółczucie – dlaczego to nie egoizm Przez długi czas myślałem, że bycie dla siebie dobrym to oznaka słabości. Wydawało mi się, że jeśli będę sobie współczuł, to stanę się miękki, mniej odporny, mniej ambitny. Uczyłem się być twardy, nie okazywać emocji, nie przyznawać się do bólu. Mówiłem sobie: „Nie rozpieszczaj się. Musisz być siln (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Sztuka odpuszczania i przebaczania Droga do siebie
Sztuka odpuszczania i przebaczania Przez długi czas trzymałem w sobie ciężar, który wydawał się nie do uniesienia. Złość, uraza, żal – wszystkie te emocje były jak kamienie w plecaku, które nosiłem wszędzie ze sobą. Myślałem, że jeśli będę pamiętał, jeśli nie odpuszczę, zachowam kontrolę, ochronię siebie. Ale z czasem zrozumiałem coś fundamentalnego: im mocniej (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Jak przestać tłumić emocje Droga do siebie
Jak przestać tłumić emocje Przez długi czas żyłem w przekonaniu, że emocje to coś, czego trzeba się wstydzić. Że mężczyzna nie może płakać, że gniew trzeba tłumić, a strach ignorować. Że jeśli pokażę, co naprawdę czuję, stracę kontrolę, szacunek, pozycję. Przez lata nauczyłem się więc zamykać w sobie wszystko, co przeszkadzało, co bolało, co było niewygodne. Ale z czasem zauważyłem, (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Praca z traumą i wewnętrznym dzieckiem Droga do siebie
Praca z traumą i wewnętrznym dzieckiem Przez długi czas myślałem, że moje emocje są moim wrogiem. Że słabość to coś, czego trzeba się wstydzić. Że przeszłość powinna zostać zamknięta w szufladzie i nigdy do niej nie zaglądać. Ale z czasem zrozumiałem coś fundamentalnego – każda trauma, każdy bolesny moment z dzieciństwa, który próbowałem ukryć, wciąż żyje we mnie. I (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Jak radzić sobie ze stresem Droga do siebie
Jak radzić sobie ze stresem Stres towarzyszył mi przez większość życia, choć przez długi czas udawałem, że go nie ma. Wmawiałem sobie, że to po prostu „presja”, „motywacja”, „tempo współczesnego świata”. Ale w środku czułem, że coś jest nie tak. Serce biło szybciej, oddech był płytki, myśli goniły jak oszalałe. Czasami wystarczyło (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Życie w pandemii Projekt Self-Help
Materiał napisała p. Agnieszka Musiał Dlaczego izolacja ma negatywny wpływ na ludzi, nawet na osoby z charakteru introwertyczne, jakie mogą być skutki dla zdrowia psychicznego w aktualnej sytuacji? Człowiek jest z natury istotą społeczną i potrzebuje innych ludzi do tego, aby żyć i się rozwijać. Oczywiście potrzebujemy czasem być sami i odpocząć od zbyt dużej ilości bodźców, jednak wówczas sami podejmujemy taką decyzję. Izolacja, która zostaje nam narzucona w znacznym stopniu odbiera możliwość dokonania wyboru. Osoby z natury introwertyczne mogą początkowo odczuwać pewną ulgę z możliwości spędzania czasu samotnie, jednak z czasem sytuacja ta staje się również dla nich bardzo trudna. Niezależnie od tego, czy przebywanie z ludźmi stanowi dla nas źródło komfortu czy bywa powodem niepokoju, to brak możliwości wymiany myśli z innymi i wsp& (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
|
Skąd wzięła się u mnie depresja O depresji w prostych słowach.
Postanowiłam podzielić się z Tobą moją historią. Spróbuję ją opisać najlepiej i najjaśniej jak tylko potrafię, choć wciąż wzbudza ogromne emocje. Zacznijmy od początku. Kiedy się urodziłam, po bardzo krótkim czasie mój ojciec się mnie zrzekł, a z moją mamą się rozwiódł. Ze swojego dzieciństwa nie pamiętam zbyt wiele, ale jeżeli ojciec faktycznie był złym człowiekiem, a wiem, że był, to może nawet lepiej nie pamiętać. Kiedy miałam cztery lata moja mama związała się z mężczyzną, który mnie przysposobił i od tamtej pory to jego uważam za swojego jedynego i najprawdziwszego ojca. Dzieciństwo kojarzy mi się głównie z moim dziadkiem, który był dla mnie bezpieczną przystanią. Wspaniały człowiek! Mądry, wyrozumiały, ciepły, kochający, troskliwy. Mogłam zwrócić się do niego z każdym problemem. W okresie przedszkolnym to dziadek mnie odprowadzał i odbierał. Zawsze. Kiedy miałam 19 lat u dziadka zdiagnozowano nowotwór. Od diagnozy (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
