|
Pompejanka Wiara, życie i inne.
Gdyby ktoś kilka lat temu powiedziałby mi, że odamawia Nowennę Pompejańską, czyli w skrócie trzy różańce dziennie popatrzyłabym na niego jak na wariata. Być może pomyślałabym sobie, że to zakrawa na dewocję. Rok temu popatrzyłabym na taką osobę z podziwem, ale pomyślałabym to nie dla mnie. Moja relacja z Panem Boga jest inna, ja wolę swoimi słowami się modlić. Pół roku temu myśl o Pompejance wracała. Ale w głowie miałam jedno: ja? Nie dam rady nigdy w życiu! Ze swoim słomianym zapałem, z ciągłym zabieganiem do tego i jeszcze dokłądając swoje lenistwo. Nie ma mowy, nie dla mnie, nie udżwignę... W wakacje, kiedy byliśmy na Mszy poza Krakowem trafiło się nam kazanie o Nowennie Pompejańskiej i znów myśl powróciła. I tak jeszcze kilka razy myśl wracała, a ja skutecznie ją odrzucałam.... I kiedy 1 listopada ojciec Szustak zaproponował wspólną Pompejankę i znów pojawiła się ta myśl, żeby spróbować, już się "poddałam" i stwierdziłam, że w (...) Zobacz cały wpis na blogu » |
