neczka

Jak ten czas leci...Wczoraj miałam małą niespodziankę - wchodzę sobie na mojego bloga, żeby sprawdzić czy ktoś przypadkiem niczego nie wpisał / serdecznie do tego zachęcam :) /, a tu PUSTO! Nie ma NOTEK! Zapytałam na blogi.pl i jakiś miły człowiek nazywając mnie 'kretynem' i 'cymbałem' wyjaśnił mi o co chodzi :) Doszłam do tego, że aby zobaczyć notki z października trzeba zrobić archiwum.Bez sensu... A może ja nie chcę mieć archiwum ? No ale nie przeskocze tego...Czekam tylko na hojność moich rodziców i doładowanie mojego telefonu i przenoszę się na blog.pl :) Teraz jest już wszystko o.k. i jeżeli ktoś chciałby przeczytać moje notki z października to musi kliknąć w archiwum.

Jadąc dzisiaj autobusem do domciu zauważyłam u siebie zależność, której wcześniej nie dostrzegałam.Na przykład wczorajszy dzień był tragiczny - wstałam o 6.30, wyszłam z domu o 7.00, a wróciłam o 20.00.Po prostu wspaniale :/.Po 7 godzinach w szkole, musiałam jechać na 'pasjonujący' wykład z kursu wychowawców, a potem jeszcze na spotkanie oazowe. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie ta pogoda! Myślę, że to właśnie przez taką jesienną aurę /fajne słówko :)/ moje samopoczucie zdecydowanie się pogarsza. Dla odmiany dzisiaj świeciło słonko, było cieplutko i gdyby był jeszcze wiaterek, mogłabym pojechać na żagle :) To wszystko sparawiło, że chciałabym żeby takich dni było więcej...
I tym optymistycznym akcentem kończę moje dzisiejsze filozofowanie...:))

Mam serdecznie dosyć, ale cały czas powtarzam sobie, że trzeba myśleć pozytywnie:) Skutkuje!!! Jeszcze fajna muzyczka, czyli powiedzmy / albo napiszmy/ jakieś 'Raz dwa trzy' i samopoczucie poprawione :)) Nie wiem czy nie przeliczyłam się z tym kursem na wychowawcę,no ale cóż słowo się rzekło...musze kończyć, bo czeka mnie jeszcze zadanie z polskiego, przygotowanie materiałów do jutrzejszego spotkania z moją grupką, przeczytanie strzeszczenia 'mistrza i małgorzaty' i wypadało by jeszcze zrobić cosik na matmę...
papa wszystkim...:)